Deze week is een week die me nauw aan het hart ligt. Het is namelijk wereldborstvoedingsweek. Sommigen zullen raar opkijken en zeggen, mja, wat raar, borstvoeding. Of sommigen vinden het vies. Of anderen vinden het weer 'zwaar voor de mama'. Enzovoort en zo verder. Maar toch wil ik even een aantal dingetjes op een rijtje zetten over dit thema ;-). En anderen onder jullie zullen denken, jamaar, dat heeft niets maar dan ook niets met naaien te maken. Nee inderdaad, en toch verdient het voor mij hier een plaatsje, juist omdat het me zo nauw aan het hart ligt. :-)
Ongeveer 2 jaar geleden rond deze tijd, gingen we (Jens en ik) op controle naar de gyn. Helaas pindakaas lag Basje nog steeds met zijn voetjes naar beneden. Enkele draaipogingen later werden we voor de keuze gesteld, of we zouden de bevalling natuurlijk op gang laten komen en een stuitbevalling beleven. Of we zouden gaan voor 'zekerheid' en een geplande keizersnede doen. Enkele dagen heb ik heel hard getwijfeld, de drang om natuurlijk te bevallen was groot. Maar de zekerheid overwon en we gingen voor een geplande keizersnede. We vonden de risico's aan een stuitbevalling te groot, misschien ongegrond, maar op dat moment leek ons deze beslissing de beste.
We hadden steeds flink de cursus van de vroedvrouw gevolgd. Borstvoeding werd daar stevig gepromoot. We hadden samen beslist dat we het zouden proberen. We zouden wel zien tot waar het kon. :-)
Daar was de bevalling, pas 3 uur!!!! erna kon ik mijn zoontje zien (en voeden). Ik lag op recovery maar te gissen, zou hij wenen? zou hij honger hebben? hoe ziet hij eruit? hoe ruikt hij? hoe voelt hij? .... Tot het moment was aangebroken, ze rolden me naar neonatalogie. Daar was Bas met Jens. Wat was hij mooi, maar wat weende hij luid! Hij had honger. Ze rolden me meteen naar de kamer. Veel tijd om kennis te maken was er niet. 'Maak je borst maar bloot zodat hij kan beginnen aanhappen.' Hmmz. Niet echt ervaring mee. 'Welke kant kies je mevrouw?' Euhm, maakt dat uit? Rechts it was ;-). Wat bleek, Basje was een natuurtalent. Ondanks de keizersnede kwam de borstvoeding de uren, dagen, weken en maanden heel goed op gang. Ik besef hier dat ik enorm veel geluk gehad heb dat alles van een leien dakje gelopen is. Ik weet dat als we hier problemen hadden ervaren dat we nooit zo lang hadden doorgezet. Ik zou de weg naar een lactatiedeskundige nooit gevonden hebben. (Ondanks de goede begeleiding in het ziekenhuis). (Raad: bij problemen, raadpleeg een lactatiedeskundige! aub!)
Borstvoeding is zoveel meer dan 'alleen maar melk geven'. Het is troost, geborgenheid, liefde, ... geven. Het schept een band die zo uniek is, dat je die met niks kan vergelijken. Je voedt je kind met je eigen lichaam. Dat is gekkenwerk!
Meer voordelen van borstvoeding geven vind je hier:
http://zwangerenbevallen.be/info-over/borstvoeding/#wat_je_moet_weten_als_bv_moeder
en hier:
http://www.lalecheleague.be/
en hier:
https://www.borstvoeding.com/
En op de facebookpagina van LLL (La Leche League) Vlaanderen kon ik ook altijd terecht met mijn vragen.
En voor zij die het zich afvragen, ja, ondertussen zijn we al even gestopt met borstvoeding, maar desalniettemin was het een fantastische tijd, waar Basje en ik met veel geluk en liefde naar terugkijken. Niemand komt ooit tussen ons. Mede dankzij de borstvoeding.
Ik wil hier geen borstvoedingsmaffia spelen, ik heb respect voor elke moeder en voor elke moeder haar keuze. Maar vind het zo jammer als mama's 'moeten' stoppen omwille van slechte voorlichting of eerder zwakke begeleiding. Dus mama's, informeer je goed!
Aan zij die nog borstvoeding geven: doen jullie mee?:
http://www.standaard.be/cnt/DMF20150801_01800369?pid=4924323
En als laatste, nog een paar grappige quotes omtrent borstvoeding. :D
Zo, blij dat je heel het stuk gelezen hebt, denk er het uwe van. Gebruik ervan wat je wilt, of vergeet het gewoon, kan ook. ;-) No hard feelings, still best friends. :D
Liefs,
Lien
BTW: volgende keer een ander onderwerp, beloofd! (moestuin, naai to-do lijstje, ... keuze genoeg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten